Inge Verloop, Het Pauwerhuis
vindt in zichzelf een goede raadgever
Ik was al bekend met hartcoherentie en ik heb zelf de apparatuur in huis. Waarom dan toch een sessie bij Daphne? Ik ken Daphne als een deskundige coach en het concept van “vraag-het-je-hart” maakte erg nieuwsgierig. De wijze waarop Daphne de sessie begeleidt is volkomen uniek , inspirerend en liefdevol. Eerst de ruis van de buitenwereld buitensluiten en alle sensoren op je binnenste richten. Door een rustige ademhaling voel ik al snel een coherent hart. Hè heerlijk! Wat voelt dat goed, ga ik vaker doen! Ik zit knus in mijn eigen hart een privé feestje te houden. Slingers worden opgehangen en een rijkdom aan beelden geven me de antwoorden waarnaar ik zocht. Eigenlijk net Ziejem, maar dan zonder viltstift en papier. De antwoorden die ik in beelden krijg, zijn verrassend concreet. Wat is mijn eigen hart toch een goeie raadgever voor mijzelf! Ik neem me voor vaker ruimte te nemen om te kijken wat er in mij speelt en welke antwoorden mijn hart voor mij heeft. Daphne heeft me laten ervaren hoe eenvoudig dat is. Duizend maal dank lieve Daphne!
Mariska Hendriks
Mariska heeft een dilemma: zal ze gaan solliciteren op een baan of proberen als zelfstandig ondernemer verder te gaan? Ze denkt in cirkels, steeds dezelfde gedachten, volop twijfels, ze komt niet tot een besluit. Lees in dit artikel wat het hartconsult haar oplevert.
Alexandra Broussard, Forzamore
Blijft uit haar valkuil
Na het hartconsult heb ik de concrete oplossing direct ter hand genomen. En het werkt!
Ik voorzag na de zomer tijdsdruk. Ik ga namelijk een nieuwe opleiding volgen en dat zal een groot beslag op mijn tijd leggen. Ik had soms tegen paniek grenzende stress als ik eraan dacht. Ik vreesde dat ik zou inleveren op ‘me-time’. Het praktische inzicht dat het hartconsult opleverde was om blokken voor de diverse activiteiten in mijn agenda te zetten. Zo zie ik heel duidelijk wat ik nodig heb. Toen een opdrachtgever belde voor interim-werk zei ik: ‘Ik geef je drie dagen waar je uit kan kiezen, maar ik heb maar tijd voor twee’. Vroeger zou ik mijn beschikbare dagen hebben gegeven en ja hebben gezegd op wat zij daarvan wilde gebruiken. Later zou ik dan beseffen ‘Oh god, ik zit helemaal vol!’ Bij een langlopende interim-klus heb ik dan lang een probleem.
De oplossing is heel simpel eigenlijk. Maar zonder het hartconsult zou ik in mijn valkuil zijn gestapt. Ik zou wel een vage notie hebben dat ik mijn grenzen moest bewaken, maar ik zou niet anders hebben gereageerd. Nu wel. Het hartconsult werkt als een soort versneller van het manifesteren van wat belangrijk voor me is. Hoe komt dat, vroeg ik me af. In het hartconsult heb ik heel scherp gevoeld wat belangrijk voor mij is. Eigenlijk heb ik daarmee al de eerste stap gezet. En als in mijn dagelijks leven dan een situatie voorbij komt waar mijn uitdaging ligt, tsjakka: dan weet ik wat goed is om te doen en doe dat. Zonder twijfel.
Erik te Biesebeke
Heeft zaadjes geplant
Ik worstel al een tijd met de vraag of en welke opleiding ik zal gaan volgen: verpleegkundig specialist GGZ of een zijns-georiënteerde opleiding. Het is heel verschillend en ik weet voor beiden een rijtje redenen op te noemen om het te doen. Maar ik kan nog niet tot een besluit komen.
Van het hartconsult verwacht ik geen klant en klaar antwoord, maar ben benieuwd of het me een stap op weg zal helpen in het maken van een keuze. Bovendien vind ik het interessant om een nieuwe methode zelf te ervaren.
Wat me het meeste bij blijft is de rust, ruimte en ontspanning die ik ervaar als ik met mijn vraag bezig ben. Dit raakt me. Het is een eye-opener voor hoe ik met mijn keuzeproces kan omgaan: de ruimte nemen om stappen te zetten zonder het allemaal al te hoeven weten. Ikzelf ben de beperkende factor. Het beeld dat me helpt om die ruimte weer te voelen is het beeld van mezelf dat tijdens het hartconsult op kwam: blij rondspringend in een bergweide in Zwitserland.
Als ik na afloop door de stad naar huis fiets bemerk ik bij mezelf hoe rustig en relaxed ik fiets en hoe ontspannen de mensen op me overkomen. Het wordt me weer eens duidelijk hoe bepalend het is door welke bril je de wereld inkijkt en welke positieve of negatieve invloed dat heeft op je gemoedstoestand.
Nu ik dit opschrijf zijn we maanden verder. Het is bij mij aan het sudderen. Er zijn zaadjes geplant die wachten op voldoende aandacht, zorg en liefde van mij om te kunnen ontkiemen. Dit is een langdurig proces. Maar ik weet en heb het vertrouwen dat er een of meerdere van die zaadjes zullen ontkiemen en tot mooie stevige planten zullen uitgroeien.